GÜZEL İNSANLAR
Sanal dünyasının asil soylu insanları
Yaşamın adı aşk
Aşk ahu ile mahu ile
Can ile canan ile
Doyulur'mu güler yüz tatlı dile
Bülbül aşk ile yanar güle
Aşk güneşe benzer aşkı olmayan gönül taşa benzer
Taş gönülde
Sevgi ne gezer Dili tatlı söylesede sözü savaşa benzer
Yalan söylemez gözler
Beden yaşlansada
Gönül yaşlanmaz
Şair Tufan uslanmaz
Aşk hissettiğin yaşďadır
GELDİ GEÇTİ ÖMÜR DEDIGIN
Gençliği bitmeyen bahar sanırdım
Rüya gibi geçti ömür dediğin
Yalan dünyaya baglandım ağladım
Mevsim gibi geçti ömür dediğin
Servi misali uzadı dallarım
Mutluluğa kanat açtı kuşlarım
Soy soy oldu büyüdü torunlarım
Su misali aktı ömür dediğin
Isyan etmem günü güne eklerim
İlaclara mahkum oldu dertlerim
Karanlık gece mehtabı beklerim
Rüya gibi geçti ömür dediğin
Çıkarı olmayan selamı keser
Bırakıp gittiğin harabe eser
Eğer başını kaderine küser
Hayal gibi geçti ömür dediğin
Yüce dağlar mutludur beyaz kardan
Vaz geçmiyor deli gönüllüm yardan
Bir eser kalmamış yazdan bahardan
Kervan gibi geçti ömür dediğin
Tufan dertli derdini kimse bilmez
Ağlarım göz yaşlarımı yar silmez
Çiçeklerim soldu baharım gelmez
İşte geldi geçti ömür dediğin
KARA SEVDA
Gönül bağlandı bir kara sevdaya
Mecnun gibi gezecek çöl kalmadı
Deli gönül katlanmaz bu cefaya
Ateşine yanacak yürek kalmadı
Gücüm kalmadı sevgilim diyecek
Hislerim diyorki belki gelecek
Dudaklarından buseler verecek
Okşayıp sevecek gücüm kalmadı
Nedir bu ızdırap çekilen çile
Bülbüller hasret kalmış gonca güle
Gülün değerini karga ne bile
Yazacak şiirim sözüm kalmadı
Bu sevdaya bulamıyorum hece
İnan sensiz geçmiyor gündüz gece
Titrer yüreğim seni hissedince
Bekleyecek bir umudum kalmadı
Tufanım uzatmayacağım sözü
Kör olsun bu kara sevdanın gözü
Varmıdır bilmem bakacak bir yüzü
Aşk sevgi bitti umudum kalmadı
Oxunub: 3 570
