Bir əsgər, çavuş, zabit və s... bir sözlə hər bir hərbiçi üçün səngər dostundan danışmaq çox ağırdır. Ən əsasıda keçmiş zamandakı kimi danışmaq lap üzücüdür.
Od alovun içində, güllə boranın içində saatların dəqiqələrin bölüşənlər ayrılmaz bir bağla bir birilərinə bağlı olarlar. Bəzən biz pis günün dostu deyərik bir-birimizə.
Görəsən bizim bu sözü deməyə haqqımız çatırmı? Onların gördüklərinin yanında bizim pis gün adlandırdığımız günlər kölgədə qalmırmı?
Əsl əzab əziyyətli günləri yaşayanlar onlar oldu. Azərbaycan Ordusunun yaranmasında ilk orduyaaddım atan aslanlarımız onlar oldu.
İlk XTQ qüvvələrin əsgər və zabitləri.
Əlbətdə XTQ İlk şəhidlərini unutmaq olmaz.
Bu gördüyünüz oğullar həmin gün şəhid ola bilərdilər amma olmadılar, bu istəy onların deyil Allahın istəyi idi. Onlar yaşamalı və bir şahid kimi gələcəy nəsillərə gördükləri tarixi aşılamalı idilər.
Onlar yaşadılar ki yaşatsınlar.
Gələcək nəsillərə həqiqi qəhrəmanlardan söz açsınlar.
Almaz İlahə
