Esra Algan Dunyasi

ÇIĞLIK

ÇIĞLIK
Bir çığlık düşer
Gecenin bir köşesine
Sokaklarda sesi yankılanır
Yüzüne değip geçen rüzgar üşür
Ve yuvasında kuşların
Yüreği titrer…
Bir can düşer bedeninden
Tutunduğu ağaçtan düşen yaprak misali
Can susar…

Buruk bir mevsim başlar
Ayrılan kalplerin sesidir
Yankılanan gecenin karanlığında
Eylül yine çalmıştır kapıyı
Yağan gözyaşlarıdır
Yağmurla karışıp akan gökyüzünden
Bir haykırış titretir dalları
Titrer toprak,
Bağrı açılır…

Yüreği sevgiyi taşıyamayanların
İsyan mevsimidir bu
Onca zaman geçse de üzerinden
Unutamaz kimse
Sevgi silmiştir belki izini kalpten ama
Yürekte terk edilmişliğin izi kalır…


KALP YANIĞI

Sözlerin esaretini yitirince
Dilindeki tüm cümlelerden
Ayrılık ferman yazmış
Ölüm değil, sanki vur emri
Canın çekilsin ama ölme demişsin

Koca bir ömür var şimdi önümde
Sensiz nasıl yaşayacağını kestiremediğim
Sahi neresinde kalmıştım hayatın
Kaç kalış biriktirebilmiştim avuçlarımda

Hangi dua teselli verecek göğe çevrilmiş
Göz kapaklarımdan süzülen yaşlarıma
Kalbime üflenmiş nefesin hala bendeyken
Hangi sözünü merhem yapacağım
Şakaklarımdan ruhuma sızan
Bu kalp yanığına...


NE FAYDA
Ömrüm bir yamacın kıvrımlarında buz tutsa
Sırtı kambur zirvelerde güneş doğsa ne fayda

Gönlüm mesken tutsa bir dağın ıssızlığında
Etrafım sureti dost aslı yalan dolsa ne fayda

Yusuf’un masumluğu kör kuyulardaysa
Züleyha olup aşkın narında yansam ne fayda

Sevdam bir girdabın kıvrımlarında can bulsa
Kürek kırıksa kollarım dermansızsa ne fayda

Cennetle cehennem arası bir araftaysam
Hangi yanım cennet meçhulse ne fayda

Kör karanlıklar yenilse de güneşin şavkına
Günüm ışık olsa bana kör baksa ne fayda

Muhtaç olsam çöllerde bir damla suya
Sözlerin ab-ı hayat olup çağlasa ne fayda

Bu sevda kor gibi yanıp kül olsa da bağrımda
Zümrüdü anka olsam, sana doğsam ne fayda

Her devayı sende bilip yüz sürsem yoluna
Yaram olsan yarama tuz bassan ne fayda

Umut tüketse de umudunu yarınlardan yana
Umut etsen ne fayda umut kessen ne fayda

Bir ömrü serdim seve seve bu sevda yoluna
Şimdi çıkıp gelsen ne fayda kalsan ne fayda…


HÜZÜN MUSALLATI

Seyre durur akşamlar
Hüzün kuralları gözlerimi
Gözlerim perdeler mi
İçimi darmaduman eden fırtınaları

Bir gün diner sandim bu sızı
Kanar kabuk bağlar yine sızlar
Beni ben yapan her ne varsa
Çıkarıp atsam hepsini
Geriye sen kalır mısın?

Adın bir yara açar giderken kalbime
Ne kanar ne kapanır
Bir aşkın en suskun halini anlatır
Bana gözlerin
Ne aşkı yaşatır
Ne yakıp tutuşturur...


BİR EYLÜL GİBİ

BİR EYLÜL GİBİ
Bir eylül gibi geçer gidersin ömrümden
Yapraklarımı döker
Kırar atarsın kolumu kanadımı
Yine de yeşillenip çiçek açar belki bu gönül
Mevsimlerden koparıp atabilirse kendini eylül

Bir eylül gibi geçer gidersin ömrümden
Gözümde yaş, gönlümde aşkla
Bilirim dökmeden
Yeşillenmez ağaç dalı
Yine de dökerken yaprağını acıtma canımı

Bir eylül gibi geçer gidersin ömrümden
En güzel anılar kalır yoluma yoldaş
Nereye gidersem gideyim
Yollarım sana yokuş
Bir ses yeter belki
Fazla gelir yılda bir bakış
İşlenmişsin bedenime
Hep nakış nakış…

Esra ALGAN