Ayaz, bahar derken
aşka kelam ederken
serap görürcesine
vuruldum suretine
kaybetme korkusu
katreleri dizdim kirpiklerime
kaçtım öylece
gittim kendimce
sustum sessizce
söyleyemedim sevdiğimi....
Özlemim oldun
demlendim gönlümde
hayallerimi süslüyorken
sitemler ettim
soru sormadan gittim
beni unut istedim
kaçtım kaçmasına
ağladım günlerce
sustum kimsesizce
söyleyemedim hakikati...
Yakardım izzet'i dergaha
kalbimdekini al diye
iyi mi ettim, kötü mü ettim
bilemiyorum
tek bildiğim adın yazılmış kaderime
gözlerin değerken gözlerime
kök saldın gönlüme
hayalin ruhumun derinliğinde
bitiyorum, tükeniyorum
kalmadı zamanım
karşı koyamıyorum
seni sevmekten vazgeçmeyen kalbime
gittiğimi sanıyorsun ya
söyleyemedim gitmediğimi...
Ay Yıldız gibiyiz
aynı göğü paylaşırken
ne yakın, ne uzak
ne senle, ne sensiz
unutamadım sol avucuma
hatıra ettiğin buseyi
kalbimdekinden kaçarken
kurtulamadım hayalinden
sense unutup gittin
ne bir selam, ne bir kelam
düşman gibi bakışların
fitne yüreklere inanıp
arkanı dönüp gittin
şüphe tohumu serpenlere
istediklerini hediye ettin
ilk defa âşık olduğumu
söyleyemedim bakarak gözlerine...
Elimde bir demet gül
karşındaydım, habersizdin
sürpriz diyecekken
bir başkasının gözlerinde
gülüşünde coştun
üç saat izledim
düştü yere
elimdeki hediyeler
yağmur yağıyor, şimşek çakıyordu
ağlayan gönlümde
seyrederken ihaneti
gittim gitmesinede
bir duygu nefretimin önünde
izin vermedi
seni unutmama
kim haklı, kim haksız
tek bildiğim yokluğun acı
yarım kaldım sensiz
biliyor musun?
hiç aklımdan çıkmıyorsun
kimselere söyleyemedim
her gece duamda olduğunu ...
Sultan Özateş / Nazireler
Oxunub: 993
