" Ne olursa olsun, hiçbir şey sizden değerli değil! "
İnsanların zihninde bencilliğe iten cümlelerden bir tanesi...
Kendimiz değerliyiz sevdiklerimizle, umutlarımızla, önemlilerimizle, ilkelerimizle, hedeflerimizle
Hiçbir şey tek başına yaratılmamış.
Dağlara selam veren çiçekler her bahar açmaz mı?
Bedenimizde bir parçamız eksik olsa ne kadar güçlük çeker, eksik olur, zorluk çekeriz.
Hepimiz birbirimizin yarımları, birbirimizin öğretmeni, birbirimizin şifasıyız.
Dostluk deyip hayıflanıyoruz ya, kiminin kelamı, kiminin sureti,sohbeti, sitemi, naz hali, kiminin hayali, kiminin ilmi, güleryüzü, bir selamı, yüreği bizi şen etmiyor mu?
Kiminde hayaller kuruyor, kimini birkez görünce mutlu olmuyor muyuz?
Kardeşten öte karďeşlerim var, ruhumu onaran, yan yana gelemediğim sevdiceklerim, kıymetlilerim, onların varlığı mutlu olmama sebeptir.
Özlemleri dahi lezzetli dediklerim, kavuşmayı dualadığım, bekleyişlerim sevgilerin en güzelidir...
Sevgiler tür tür, dostluklarda tür türdür.
Allah dengeyi nasip etmiş.
Kötü günde o, bu, şu koşmuş munun derdine düşmeyin, kendinizin emek vermediği dostluğu, vefayı beklemek niye...
Zehirli sözcükler saçmak kalbinin isyanı, isyan gönlünün fesatlığını yansıtır.
Dost sonradan ağırlanan, aynı yerden devam etmek, takdir, övmek, sevmek, güzel sözcüklerle iyileri anlatmak, şiirlerde, resimlerde yaşatmak kulları ve melekleri şahit tutmaktır.
Pohpohlamak kelimesi ile nankörlesiyoruz, güzel insanları anlatmayı unuttuk.
Şımartmak kelimesi ile iyi sözcüklerle gönlü okşamayı, yüzü gülümsetmeyi, iyiliğin örnek olmasını yok ediyoruz.
Sünnet diye uydurulmuş kurallarla sevmeyi, sevilmeyi ıskalıyoruz.
Kurallarla insanları değiştiriyoruz, oysa sevmek kabullenmek, katlanmak, sabretmektir.
Size değer verene iki kelimeyle cevap vermiyor, verdiğiniz sözü itekliyor, insanların emeklerini görmüyorsunuz canlar...
Birileri sizlerin kalbine girmeye gayret ediyor!
Zaman, emek, göz nuru, sevgi bahşediyor.
Hayatının bir parçası ediyor.
Bunun anlamını biliyor musunuz?
Ya siz...
Size değer verenleri öteliyor, güzel çevrenize dahil etmiyor, kötülerin dünyasına itekliyorsunuz.
Küsüyoruz, siliyoruz, yok ediyoruz.
Oysa siz kurtarıcı, bir insanı güzelliğe iten nura sahipsiniz ve bunu yok ediyorsunuz.
Teşekkürü gizli ediyor, kibri tavan, gururu put ediyorsunuz.
Fırsat veriyor musunuz?
Arka sıradakilere...
Başkasının kötüledigini izliyor musunuz?
İyilik yok oluyor!
Hepimiz bencilleşmiş, egosu yüksek tipler...
" Verilen her sevgi her surette sahibine döner!"
Özlediğim yüreklere, kıymetlilerim, hayatımda olmanız hazinemdir.
Öfke, bencillik, sadece ben demeyi bırakmayanlar yalnızlaşanlardır.
Sahi biz ne ara böyle bir millet olduk....
Sultan Özateş
Oxunub: 431
