Diqqət etsək bu gün bir cox ailələrdə şiddətə rast gəlmək olur.Cox təcüblü olsada bəzən bu kimi şeylərə cox normal hall kimi yanaşanlarda olur.Bizimlədə uşaqlıq illərimizdə belə davranıblar deyib özlərini müdafiyyə etməyə calışırlar.Bəli əlbətdəki.Hər bir insan öz yaşadıqı həyatını kecmışını şüüraltı bu gün ki həyatına köcürür.Amma bu o demək deyilki valideyin öz uşaqlıqında şiddətə məruz qalıbsa bunu öz uşaqına köcürməlidir.
Bir valideyin öz uşaqını şəxsiyyət olaraq görmək istəyirsə ona bir fərd kimi yanaşması daha doqru olar.Beli bu gün valideyin uşaqın hansısa bir səhfinə görə şiddət göstərə bilər, amma baxaq görək sabah həmən uşaq necə bir şəxsiyyət kimi gələcəydə özü özünü fərd görəcəkmi? Eynən yuxarda qeyd etdiyim kimi yaşadıqı həyatı öz ailəsinə uşaqlarına köcürmə ehtımalı daha coxdur, nəinki bacarıqli anlayışlı ailəni idarə edən bir insan .
Hər bir Valideyin qarşısında uqurlu bacarıqlı bir bir evlad görmək istəyir.Bunu da deyimki şıddət görən uşaqlar özgüvənsiz böyüyürlər.Və təbiiki gələcəkdə cəmiyyətdə özlərini doqrulda bilməyəcəklər.Bir valideyinki, özü öz əlləri ilə uşaqının özgüvənini bə yaxud fərd olaraq özünə hörmətini öıdürürsə...
Burda hansı uquran söhbət gedə bilər? Özgüvənsiz bir uşaqın gələcəydə hər hansı bir məqsədlərə catmaqa motibasiyası belə olmaz.Məhz elə şiddətin nəticəsində uşaqlar həyatda Zəif bənd olar!
Valideyin ilk öncə öz uşaqını yaxşı tanımalıdır.Onu hiss etməlidir.Təbiiki valideyin uşaqın səjfini anlatmalidir.Amma tənqid formasinda deyil.
Cünki TƏNQİD EV QUŞLARI KİMİDİR, İNSANIN ÖZÜNƏ QAYİDAR.
Biz kölə deyil şəxsiyyət formalaşdırıb əsl cəmiyyətə saqlam ruhda böyüyən bir evlad böyudməliyik .
Qorxu hissi ilə böyüyən uşaqrın qorxulari onların həyatında bir ömür öz izini buraxır.Şiddət uşaqlara hecnə vermır əksinə onların gələcəkdə həyata insanlara olan güvənini bələ əllərindən alır.
Şiddət deyərkən tək uşaqın aşaqilanmasını və yaxud döyülməsini nəzərdə tutmuram.Gözü önündə Ata uşaqın anasını döyməsinədə şiddət deyilir.Bir uşaq əgər bu kimi mənzərənın şahidi olarsa bu bir mənalı olaraq uşaqın şəxsiyyətinin əzilməsidir.Nəticədə Ata və uşaq arasında emosiyonal baqın qırılmasına səbəb olur.
Şıddətə məruz qalan uşaqların bir cox fəsadlara gətirib cıxarır.Bu ünsiyyət problemi,özünə qapanma, inamsizliq,qorxu, ailə qurma qorxusu kimi gələcəkdə özunü göstərir.
Uşaqlar şiddəti unutmurlar!
Əziz valideyinlər sadəcə uşaqlarinizi dinləməyi bacarın.Hətta ən adi uqurlarına görədə onları tərifləyin, bu vaxt öz etiraflarınızda səmimi və tətiflərinizdə səxavətlu olun.Uşaqlara Sevginizi əsirgəmiyin.Və onda siz əsl özgüvənli şəxsiyyətli övlad qazanmış olarsınız.
ADAM HAQDA YAXŞI RƏY SÖYLƏYİNKİ, O, BUNA UYQUN SÜRƏTDƏ YAŞASIN.
Uşaqlar Sizə Allah tərəfindən verilən ən gözəl paydı bə bir sınaqdır.
Onları sadəcə Sevin.
